علت آلارم اشتباه دزدگیر اماکن

سیستم های امنیتی با هدف تأمین امنیت و حفاظت از ساختمان ها طراحی شده اند، اما بسیاری از افراد ممکن است تجربه شنیدن صدای آژیر این سیستم ها را در موقعیت هایی داشته باشند که تهدیدی واقعی وجود ندارد.

این اتفاق معمولاً ناشی از عوامل متعددی مانند حساسیت زیاد حسگرها، نصب غیراصولی یا شرایط خاص محیطی است. آیا می توان با بررسی های دوره ای و رعایت اصول نگهداری، بروز چنین آلارم های ناخواسته ای را کاهش داد؟

اولین کار برای این موضوع، شناخت دلایل احتمالی و توجه به نحوه راه اندازی درست این تجهیزات، می تواند از فعال شدن بی مورد آژیر جلوگیری کند و امنیت و آرامش کاربران را به همراه داشته باشد.

دلایل رایج برای آژیر و هشدار کاذب در دزدگیر اماکن

سیستم های دزدگیر اماکن از جمله تجهیزات امنیتی پرکاربرد در ساختمان های مسکونی، تجاری و اداری هستند که با هدف محافظت از دارایی ها و ایجاد امنیت برای ساکنان نصب می شوند.

این سیستم ها با استفاده از انواع سنسورها و تجهیزات تشخیصی، هرگونه ورود غیرمجاز یا شرایط غیرعادی را شناسایی کرده و با فعال سازی آژیر، افراد را از وجود خطر آگاه می سازند.

با این حال، گاهی اوقات این سیستم ها بدون وجود تهدید واقعی فعال می شوند و هشدارهای کاذبی را ایجاد می کنند که نه تنها موجب آزار ساکنان و همسایگان می شود، بلکه اعتماد به کارایی سیستم را نیز کاهش می دهد.

مشکل باتری سنسورهای بیسیم

سنسورهای بیسیم به عنوان بخشی حیاتی از سیستم دزدگیر، برای عملکرد صحیح نیازمند تأمین انرژی پایدار هستند. زمانی که باتری این سنسورها ضعیف می شود یا به پایان عمر خود نزدیک می گردد، ولتاژ خروجی آن ها دچار نوسان می شود و این امر منجر به ارسال سیگنال های نادرست به واحد کنترل مرکزی میگردد.

در چنین شرایطی، سیستم ممکن است با کوچک ترین تداخل یا حتی بدون هیچ محرک خارجی، آژیر را فعال کند. علاوه بر این، برخی از سنسورهای پیشرفته دارای سیستم هشدار داخلی برای اعلام ضعف باتری هستند که گاهی این هشدار به اشتباه به عنوان سیگنال خطر تفسیر می شود.

برای پیشگیری از این مشکل، توصیه می شود باتری های سنسورها به صورت دوره ای (هر ۶ تا ۱۲ ماه) بررسی و در صورت نیاز تعویض شوند. استفاده از باتری دزدگیر اماکن با کیفیت و برند معتبر نیز می تواند طول عمر و پایداری عملکرد سنسورها را افزایش دهد.

محل نصب نادرست سنسورها

انتخاب محل مناسب برای نصب سنسورهای دزدگیر، تأثیر مستقیمی بر دقت عملکرد آن ها دارد. سنسورهای حرکتی (PIR) که بر اساس تشخیص تغییرات دمایی ناشی از حرکت اجسام عمل می کنند، نباید در مکان هایی با تغییرات دمایی شدید مانند نزدیکی پنجره های آفتاب گیر، دستگاه های تهویه، شوفاژ یا بخاری نصب شوند.

همچنین، نصب این سنسورها در مسیر جریان هوای شدید یا در محل هایی که امکان حرکت پرده، گیاهان یا اشیای متحرک وجود دارد، احتمال بروز هشدار کاذب را افزایش می دهد.

در مورد سنسورهای مغناطیسی درب و پنجره نیز، عدم تنظیم دقیق فاصله بین آهنربا و سوئیچ مغناطیسی یا نصب آن ها روی سطوح ناپایدار می تواند باعث فعال شدن نابه جای سیستم شود.

کارشناسان توصیه می کنند سنسورهای حرکتی در ارتفاع مناسب (معمولاً بین ۲ تا ۲.۵ متر) و با زاویه مناسب نصب شوند تا پوشش مطلوب فراهم شده و از تداخل با منابع حرارتی یا حرکتی اجتناب گردد.

استفاده از سنسورهای نامرغوب

کیفیت سنسورهای مورد استفاده در سیستم دزدگیر، عامل تعیین کننده ای در پایداری و دقت عملکرد آن است. سنسورهای ارزان قیمت و نامرغوب اغلب فاقد فناوری های پیشرفته برای تشخیص دقیق و فیلتر کردن سیگنال های مزاحم هستند.

این سنسورها ممکن است حساسیت بیش از حد داشته باشند و با کوچک ترین تغییر در محیط، مانند حرکت حشرات، تغییرات جزئی دما یا حتی امواج رادیویی محیط، سیگنال هشدار ارسال کنند.

همچنین، سنسورهای نامرغوب از قطعات الکترونیکی با کیفیت پایین ساخته شده اند که مستعد خرابی زودهنگام و عملکرد نامنظم هستند.

برخی از این سنسورها فاقد مدارهای محافظتی در برابر نوسانات برق یا تداخل های الکترومغناطیسی هستند که می تواند منجر به ارسال سیگنال های اشتباه شود.

برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم دزدگیر، استفاده از سنسورهای استاندارد و با کیفیت از برندهای معتبر توصیه می شود، حتی اگر هزینه اولیه بیشتری داشته باشند.

اتصال سنسور به زون نادرست (24 ساعته)

در سیستم های دزدگیر پیشرفته، معمولاً مناطق مختلف ساختمان به زون های متفاوتی تقسیم می شوند که هر کدام قابلیت برنامه ریزی خاص خود را دارند.

زون های 24 ساعته، همان طور که از نامشان پیداست، به صورت شبانه روزی و مستقل از وضعیت کلی سیستم (مسلح یا غیرمسلح) فعال هستند و هرگونه تحریک سنسورهای متصل به این زون ها منجر به فعال شدن آژیر می شود.

این زون ها برای سنسورهای حساس مانند دتکتورهای دود، گاز، آب یا سنسورهای شکست شیشه استفاده می شوند که نیاز به نظارت دائمی دارند.

اگر به اشتباه، سنسورهای معمولی مانند سنسورهای حرکتی یا مگنت درب های پرتردد به زون 24 ساعته متصل شوند، هر بار عبور افراد یا باز و بسته شدن درب، حتی در زمانی که سیستم غیرمسلح است، می تواند باعث فعال شدن آژیر شود.

این اشتباه در برنامه ریزی یا نصب، یکی از دلایل شایع هشدارهای کاذب است که با بررسی مجدد تنظیمات زون بندی و اختصاص صحیح سنسورها به زون های مناسب، قابل رفع است.

زلزله خیز بودن منطقه

در مناطقی که دارای فعالیت های زمین لرزه ای مکرر هستند یا در نزدیکی منابع ارتعاشی مانند خطوط مترو، بزرگراه های پرتردد یا کارخانه های صنعتی قرار دارند، لرزش های محیطی می تواند تأثیر قابل توجهی بر عملکرد سنسورهای دزدگیر داشته باشد.

سنسورهای حرکتی و لرزشی که برای تشخیص ضربه یا شکستن شیشه طراحی شده اند، به خصوص در برابر این ارتعاشات آسیب پذیر هستند.

زمانی که زمین لرزه های خفیف یا ارتعاشات ناشی از عبور وسایل نقلیه سنگین رخ می دهد، این سنسورها ممکن است این حرکات را به عنوان تلاش برای ورود غیرمجاز تفسیر کنند و سیگنال هشدار ارسال نمایند.

برای کاهش این مشکل، استفاده از سنسورهای با قابلیت تشخیص و فیلتر کردن ارتعاشات محیطی توصیه می شود. همچنین، تنظیم حساسیت سنسورها متناسب با شرایط محیطی و استفاده از پایه های ضد لرزش برای نصب آن ها می تواند تا حد زیادی از بروز هشدارهای کاذب در این شرایط جلوگیری کند.

دریافت سیگنال های مشابه با ریموت اصلی

سیستم های دزدگیر بیسیم که از ریموت کنترل برای فعال و غیرفعال سازی استفاده می کنند، در معرض تداخل با سایر دستگاه های ارسال کننده امواج رادیویی قرار دارند.

این دستگاه ها در فرکانس های استاندارد مانند 315 یا 433 مگاهرتز کار می کنند که ممکن است با فرکانس سایر دستگاه های بیسیم مانند ریموت درب پارکینگ، ریموت تلویزیون، تلفن های بیسیم یا حتی سیستم های دزدگیر همسایگان همپوشانی داشته باشد.

در صورتی که سیستم دزدگیر فاقد کدگذاری پیشرفته یا فناوری فرکانس متغیر باشد، ممکن است سیگنال های مشابه از منابع دیگر را به عنوان دستور فعال سازی یا غیرفعال سازی تفسیر کند و در نتیجه، آژیر به صورت ناخواسته فعال شود.

برای جلوگیری از این مشکل، استفاده از سیستم های دزدگیر با فناوری کدگذاری پیشرفته یا فرکانس هاپینگ (جهش فرکانسی) توصیه می شود که امکان تداخل سیگنال ها را به حداقل می رساند. همچنین، برخی سیستم های جدید از پروتکل های ارتباطی اختصاصی استفاده می کنند که امنیت بیشتری در برابر تداخل سیگنال ها فراهم می کنند.

استفاده از سیم نامناسب

در سیستم های دزدگیر سیمی، کیفیت و نوع سیم مورد استفاده تأثیر مستقیمی بر پایداری عملکرد سیستم دارد. استفاده از سیم های نازک با مقطع کوچک تر از استاندارد، می تواند باعث افت ولتاژ در مسیرهای طولانی شود و در نتیجه، سنسورها نمی توانند به درستی تغذیه شوند که ممکن است باعث به عملکرد نامنظم سنسورها و ارسال سیگنال های اشتباه شود. همچنین، سیم های بی کیفیت معمولاً عایق بندی ضعیفی دارند که با گذشت زمان و در اثر عوامل محیطی مانند رطوبت یا گرما آسیب می بینند و می توانند باعث اتصال کوتاه یا قطع ارتباط شوند.

در برخی موارد، استفاده از سیم های چند رشته ای نامناسب که به درستی سر سیم بندی نشده اند، می تواند باعث قطع و وصل متناوب اتصالات شود که این امر نیز به نوبه خود می تواند منجر به فعال شدن نابه جای آژیر گردد. برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم، استفاده از سیم های استاندارد با مقطع مناسب (معمولاً حداقل 0.5 میلی متر مربع برای سیگنال و 1 میلی متر مربع برای تغذیه) و عایق بندی با کیفیت توصیه می شود. همچنین، اتصالات باید با دقت انجام شده و در صورت امکان، از ترمینال ها یا کانکتورهای مناسب برای اتصال سیم ها استفاده شود.

عبور سیم های سنسور از مجاورت سیم برق

یکی از اصول اساسی در نصب سیستم های دزدگیر سیمی، جداسازی مسیر کابل های سیگنال از کابل های برق است. زمانی که سیم های حامل سیگنال های ضعیف سنسورها در کنار سیم های برق با ولتاژ بالا قرار می گیرند، پدیده القای الکترومغناطیسی رخ می دهد. در این حالت، میدان مغناطیسی متغیر ناشی از جریان متناوب در سیم های برق، ولتاژ ناخواسته ای را در سیم های سیگنال القا می کند که به آن نویز الکتریکی گفته می شود.

این نویز می تواند با سیگنال های اصلی سنسورها تداخل ایجاد کرده و باعث ارسال اطلاعات نادرست به واحد کنترل مرکزی شود. در برخی موارد، این تداخل به قدری شدید است که می تواند به عنوان سیگنال هشدار تفسیر شده و آژیر را فعال کند. برای جلوگیری از این مشکل، توصیه می شود سیم های سیگنال حداقل 30 سانتی متر از سیم های برق فاصله داشته باشند و در صورت اجبار به عبور از کنار یکدیگر، این تقاطع به صورت عمود انجام شود تا کمترین سطح تداخل ایجاد گردد.

استفاده از کابل های شیلددار که دارای پوشش فلزی محافظ هستند نیز می تواند تا حد زیادی از نفوذ نویز الکتریکی جلوگیری کند. همچنین، نصب فیلترهای نویز در مسیر سیگنال یا استفاده از منابع تغذیه با فیلتراسیون مناسب می تواند به کاهش اثرات مخرب تداخل الکترومغناطیسی کمک کند.

چطور باید از آلارم اشتباه دزدگیر اماکن جلوگیری کنم؟

برای جلوگیری از آلارم اشتباه در سیستم دزدگیر اماکن، ابتدا باید از نصب صحیح و استاندارد تجهیزات اطمینان حاصل کنید که شامل انتخاب سنسورهای باکیفیت از برندهای معتبر، نصب آنها در موقعیت مناسب (دور از منابع حرارتی، جریان هوا و نور مستقیم خورشید) و استفاده از سیم های استاندارد با عایق بندی مناسب است.

همچنین، مسیر کابل های سیگنال باید از کابل های برق جدا باشد تا از تداخل الکترومغناطیسی جلوگیری شود. بررسی منظم باتری سنسورهای بیسیم و تعویض به موقع آنها (معمولاً هر ۶ تا ۱۲ ماه) نیز در کاهش هشدارهای کاذب بسیار مؤثر است. توجه به زون بندی صحیح و اختصاص سنسورهای مناسب به هر زون، به ویژه اجتناب از اتصال سنسورهای معمولی به زون های ۲۴ ساعته، از دیگر اقدامات پیشگیرانه مهم محسوب می شود.

نگهداری مستمر و بازبینی دوره ای سیستم دزدگیر نیز نقش مهمی در پیشگیری از آلارم های ناخواسته دارد. این امر شامل تمیز کردن منظم سنسورها برای جلوگیری از تجمع گرد و غبار، بررسی اتصالات برای اطمینان از محکم بودن آنها و آزمایش عملکرد سیستم در فواصل زمانی مشخص است. در مناطق زلزله خیز یا دارای ارتعاشات محیطی، تنظیم حساسیت سنسورها متناسب با شرایط محیطی و استفاده از پایه های ضد لرزش توصیه می شود. برای سیستم های بیسیم، استفاده از دستگاه های با فناوری کدگذاری پیشرفته یا فرکانس متغیر می تواند از تداخل با سایر سیگنال های رادیویی جلوگیری کند.

سخن پایانی

سیستم های دزدگیر برای محافظت از اموال و ایجاد امنیت در محیط های مسکونی و تجاری طراحی شده اند، اما آلارم های اشتباه می تواند باعث نارضایتی ساکنان و کاهش اعتماد به سیستم شود. با شناخت دلایل این مشکل و رعایت نکات ساده مانند نصب صحیح، استفاده از تجهیزات باکیفیت، بررسی منظم باتری ها و تنظیم مناسب حساسیت سنسورها، می توان از بیشتر هشدارهای کاذب جلوگیری کرد.

توجه به محل نصب سنسورها، دور از منابع حرارتی و جریان هوا، همچنین رعایت اصول سیم کشی و جداسازی مسیر کابل های سیگنال از کابل های برق، نقش مهمی در کاهش آلارم های ناخواسته دارد. این اقدامات پیشگیرانه نه تنها آرامش بیشتری برای ساکنان فراهم می کند، بلکه کارایی واقعی سیستم امنیتی را نیز افزایش می دهد و از هدر رفتن زمان و هزینه برای بررسی هشدارهای بی مورد جلوگیری می کند. یک دزدگیر با عملکرد مناسب، سرمایه گذاری مطمئنی برای حفاظت از خانه و محل کار شماست که ارزش توجه و نگهداری صحیح را دارد.